Z uwagi na dotychczasowy dorobek szkoły i szczególne związki Prymasa Tysiąclecia ze szkołą 20 czerwca 2009 roku szkoła otrzymała sztandar i imię. Nowa nazwa szkoły brzmi: Szkoła Podstawowa im. Kard. Stefana Wyszyńskiego w Dobieszu.
Prymas Tysiąclecia kardynał Stefan Wyszyński, jak wspomniano już wcześniej, był związany z naszym terenem. W tej szkole uczyły jego dwie siostry, tu się ukrywał w czasie powstania warszawskiego i wielokrotnie później jeszcze bywał. Pamiątką odwiedzin u sióstr jest obraz – akt zawierzenia szkoły Najświętszemu Sercu Jezusa w roku 1928 roku przez młodego wówczas księdza Wyszyńskiego. Również On w 1959 roku dokonał poświęcenia budynku szkolnego.
Kardynał Stefan Wyszyński pozostawił po sobie wielkie duchowe dziedzictwo. Ojciec Święty Jan Paweł II w czasie pożegnania na Błoniach krakowskich – w ostatnim dniu swej I Pielgrzymki -apelował: „Abyśmy całe to duchowe dziedzictwo, któremu na imię Polska, raz jeszcze przyjęli z wiarą, nadzieją i miłością, abyśmy sami nie podcinali tych korzeni, z których wyrastamy.”
Przybliżając postać wielkiego Prymasa Tysiąclecia zwracamy uwagę na jego dzieło, na to, czego dokonał, co wniósł do skarbca Kościoła Powszechnego, Kościoła Polskiego i naszej Ojczyzny. Jakie dziedzictwo duchowe, moralne, duszpasterskie, kulturalne i historyczne pozostawił po sobie.
W sercu i nauczaniu Prymasa Tysiąclecia młodzież znajdowała uprzywilejowane miejsce. Stosował pedagogię serca, szacunku i zaufania. Umiał też z miłością a jednocześnie z mocą stawiać wymagania. W przemówieniach do młodzieży mówił o sensie i wartości życia, o ludzkiej godności, o prawach i obowiązkach młodego pokolenia, ukazywał zagrożenia, niebezpieczeństwa, wytyczał zadania, uczył miłości do ojczyzny. Pokładał ufność w dobroć młodzieży i jej poświęcenie. Kardynał Stefan Wyszyński rozumiał młodzież, znał jej tęsknoty, ogarniał sercem. Brał młode pokolenie na swoje ramiona i uczył odróżniania dobra od zła. Ostrzegał też przed grożącymi mu zniewoleniami. W wystąpieniach mówił:
„Macie walczyć o Wasz postęp duchowy – skromność, trzeźwość, dobre wychowanie, szacunek dla starszych, dla rodziców i wychowawców. Macie walczyć o dobry obyczaj towarzyski, w domu, w szkole, na ulicy, w miejscach publicznych.”
Patrząc wstecz na stanowisko zajmowane przez ks. kardynała Wyszyńskiego można stwierdzić, że nie było chyba sprawy kościelnej, narodowej, społecznej, której nie podniósłby w swoich wystąpieniach publicznych. Te czynniki przedstawiają sylwetkę ks. Kardynała, jako człowieka, którego imię będzie powtarzać wiele pokoleń polskich. Prawdy, które głosił i dla których gotów był poświęcić wolność, są ponadczasowe i uniwersalne.
Mottem szkoły wyhaftowanym na sztandarze są słowa Prymasa:
„Nie wystarczy urodzić się człowiekiem, trzeba jeszcze być człowiekiem”
