Warsztaty przeprowadzone w klasie 3b pozwoliły połączyć kreatywność z ważnym przesłaniem o wspólnocie i współpracy. Każda grupa uczestników otrzymała  do pokolorowania i ozdobienia swoją część ogromnej kolorowanki, a następnie wszystkie elementy zostały połączone w jedną spójną całość. Była to metafora działania w grupie – każdy wkłada przecież swój wysiłek, ale dopiero łącząc wysiłki razem tworzymy coś naprawdę wielkiego.

Podczas zajęć mieliśmy okazję porozmawiać o tym, czego uczy nas to zadanie – o sile wspólnoty, wzajemnym wsparciu. Uczniowie dzielili się refleksjami, czym dla nich jest współpraca i jak każdy z nich przyczynia się do budowania pozytywnej atmosfery w klasie. Zastanawialiśmy się, co by było, gdyby zabrakło jednej kartki? Jakie cechy kapibary pomagają jej żyć w grupie? Jakie cechy pomagają nam dobrze funkcjonować w klasie?

Lekcja była inspirowana książką Być jak kapibara Michela Fabbri.

W tej książce pewna nieduża kapibara opowiada o sobie i swoich zainteresowaniach – o tym, że cieszy ją zwyczajne życie i że lubi poezję. I że choć na zewnątrz wydaje się twardzielką, tak naprawdę jest wrażliwa i bardzo potrzebuje bliskości. Dzięki głównej bohaterce, rozsławionej dzięki Wiktorii z klasy 3b – wielbicielce kapibar, udało się stworzyć Kodeks kapibary – zasady wzajemnego wsparcia i życzliwości.

Każdy uczeń będzie mógł dopisać wokół plakatu jedno zdanie na temat tego, jak może przyczynić się do tworzenia dobrej atmosfery w szkole.

Gotowy plakat zawiesiliśmy w widocznym miejscu na szkolnym korytarzu, by przypominał, że wszyscy jesteśmy ważni, a razem możemy osiągnąć więcej. Ma przypominać uczniom o sile współpracy.

Była to świetna okazja, by pokazać uczniom/uczennicom, że każdy jest ważny, a wspólne działania przynoszą piękne efekty! I wstęp do działań uświadamiających czym jest autyzm. Już wkrótce przed uczniami klasy trzeciej – niebieskie igrzyska.